มาตรฐานการเรียนรู้

กลุ่มสาระภาษาไทย  ช่วงชั้นที่  ๑

ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑  -  ๓

สาระที่  ๑  :  การอ่าน

มาตรฐาน ท ๑.๑ :   ใช้กระบวนการอ่านสร้างความรู้และความคิดไปใช้ตัดสินใจ แก้ปัญหาและสร้างวิสัยทัศน์ในการดำเนินชีวิตและมีนิสัยรักการอ่าน

มาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้น 

๑.        สามารถอ่านได้ถูกต้องหลักการอ่าน  อ่านได้คล่องและเร็ว เข้าใจความหมายของ

คำและข้อความที่อ่าน

๒.       สามารถเข้าใจใจความสำคัญและรายละเอียดของเรื่อง หาคำสำคัญ

หรือใช้แผนภาพโครงเรื่องหรือแผนภาพความคิด เป็นเครื่องมือการพัฒนาความเข้าใจการอ่าน รู้จักใช้คำถามเกี่ยวกับเนื้อหาและแสดงความรู้ ความคิด คาดคะเน  เหตุการณ์  เรื่องราวจากเรื่องที่อ่านและกำหนดแนวทางการปฏิบัติ

๓.        สามารถอ่านในใจ  และจำบทร้อยกรองที่ไพเราะ เลือกอ่านหนังสือที่เป็นประโยชน์

ทั้งความรู้และความบันเทิง   มีมารยาทการอ่านและนิสัยรักการอ่าน

สาระที่  ๒ :   การเขียน

มาตรฐาน ท ๒.๑ :  ใช้กระบวนการเขียน เขียนสื่อสาร เขียนเรียงความ ย่อความ และเขียนเรื่องราวในรูปแบบต่าง ๆ เขียนรายงานข้อมูลสารสนเทศ และรายงานการศึกษาค้นคว้าอย่างมีประสิทธิภาพ

มาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้น

๑.สามารถเขียนคำได้ถูกความหมาย  และสะกดการันต์ถูกต้อง    ใช้

ความรู้และประสบการณ์เขียนประโยคข้อความและเรื่องราวแสดงความคิด ความรู้สึก           ความต้องการ และจินตนาการ รวมทั้งใช้กระบวนการเขียนพัฒนางานเขียน

๒.           มีมารยาทการเขียน  และนิสัยรักการเขียน    และใช้ทักษะการเขียนจดบันทึก ความรู้

 ประสบการณ์และเรื่องราวในชีวิตประจำวัน

สาระที่ ๓ :  การฟัง  การดู  และการพูด

มาตรฐาน ท. ๓.๑  :  สามารถเลือกฟังและดูอย่างมีวิจารณญาณ และพูดแสดงความรู้ ความคิด ความรู้สึกในโอกาสต่าง ๆ  อย่างมีวิจารณญาณและสร้างสรรค์

มาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้น

๑.สามารถจับใจความสำคัญสิ่งที่ได้ฟัง และได้ดู และเข้าใจเนื้อเรื่อง

ถ้อยคำการใช้นำเสียง และกริยาท่าทางของผู้พูด และแสดงทรรศนะเรื่องที่ฟังและดูอย่างมีวิจารณญาณ

๒.           สามารถตั้งคำถาม ตอบคำถาม สนทนา  แสดงความคิดเห็น เล่าเรื่องถ่ายทอดความรู้

ความคิด ความรู้สึก และประสบการณ์ ใช้ถ้อยคำเหมาะแก่เรื่องและอย่างสร้างสรรค์ตามหลักการพูดมีมารยาทการฟัง การดู  และการพูด

สาระที่  ๔ : หลักการใช้ภาษา

มาตรฐาน ท. ๔.๑ :  เข้าใจธรรมชาติของภาษาและหลักภาษาไทย  การเปลี่ยนแปลงของภาษา และพลังของภาษาภูมิปัญญาทางภาษาและรักษาภาษาไทยไว้เป็นสมบัติของชาติ

มาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้น

๑.สามารถสะกดคำ โดยนำเสียงและรูปของพยัญชนะ  สระ และวรรณยุกต์ มาประสมเป็นคำอ่าน

และเขียนคำได้ถูกต้องตามหลักเกณฑ์ของภาษา

๒.           เข้าใจความหมายและหน้าที่ของคำ กลุ่มคำ และประโยค  การเรียงลำดับคำ และเรียบเรียง

ประโยคตามลำดับความคิดเป็นข้อความที่      ชัดเจน

๓.            สามารถใช้ภาษาสื่อสารในชีวิตประจำวัน  แลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วยถ้อยคำสุภาพและรู้จัก

คิดไตร่ตรองก่อนพูดและเขียน

๔.            เข้าใจว่าภาษาไทยมีทั้ง ภาษาไทยกลางหรือภาษาไทยมาตรฐาน และภาษาถิ่น

๕.สามารถเลือกใช้คำคล้องจองแต่งบทร้อยกรองง่าย ๆ

๖.สามารถนำปริศนาคำทาย  และบทร้องเล่นในท้องถิ่น มาใช้ในการเรียนและเล่น

มาตรฐาน ท ๔.๒ :  สามารถใช้ภาษาแสวงหาความรู้ เสริมสร้างลักษณะนิสัย บุคลิกภาพ และความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับวัฒนธรรม อาชีพ สังคม และชีวิตประจำวัน

มาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้น

๑.สามารถใช้ทักษะทางภาษาเป็นเครื่องมือการเรียน การแสวงหาความรู้

 และการทำงานร่วมกับผู้อื่นและใช้เทคโนโลยีการสื่อสารพัฒนาการเรียน

๒.           เข้าใจความแตกต่างของภาษาพูดและภาษาเขียน ใช้ภาษาได้เหมาะกับ

บุคคลและสถานการณ์การสื่อสาร ใช้ภาษาในกลุ่มสาระการเรียนรู้       ต่าง ๆ ในการพัฒนาการอ่านและการเขียน เห็นคุณค่าการใช้ตัวเลขไทย

๓.            ใช้ภาษาพูดและภาษาเขียนตามความเป็นจริง  เหมาะแก่กาลเทศะและบุคคล

สาระที่  ๕ :  วรรณคดีและวรรณกรรม

มาตรฐาน ท. ๕.๑ :   เข้าใจและแสดงความคิดเห็นวิจารณ์วรรณคดีและวรรณกรรมไทยอย่างเห็นคุณค่า และนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง

มาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้น

๑.สามารถอ่านนิทาน เรื่องสั้นง่าย ๆ  สำหรับเด็ก สารคดี บทความ

บทร้อยกรอง  และบทละคร เหมาะกับวัยของเด็ก  ให้ได้ความรู้ และความบันเทิง ได้ข้อคิดเห็นจากการอ่านและนำไปใช้ในชีวิตจริง

คำอธิบายรายวิชา

ภาษาไทย                                                                                                             เวลา  ๒๔๐  ชั่วโมง

                ฝึกปฏิบัติตนให้ถูกต้องในการอ่าน  อ่านออกเสียงอย่างถูกต้อง ชัดเจน อ่านได้คล่องและเร็วขึ้น อ่านสะกดคำ โดยนำพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์มาประสมเป็นคำอ่าน ความหมาย การผันวรรณยุกต์ ประโยคสั้น ๆ คำคล้องจองอักษรนำ  คำที่มีตัวการันต์ เครื่องหมายวรรคตอน บทร้อยกรองสั้น ๆ  และบทอาขยาน

                ฝึกอภิปรายซักถามเกี่ยวกับเรื่องที่อ่าน การตั้งคำถาม การเล่าเรื่องการคาดคะเน

                ฝึกอ่านเรื่องเพื่อความบันเทิง  โดยเน้นการปฏิบัติตนอย่างถูกต้องและมีมารยาทในการอ่าน

                เพื่อให้มีมารยาทในการอ่านออกเสียงได้ถูกต้อง ชัดเจน ตามหลักเกณฑ์การอ่าน สามารถตั้งคำถามและตอบคำถาม  เล่าเรื่องจากเรื่องที่อ่านได้มีจิตใจรักการอ่าน เพื่อเกิดความบันเทิง  และมีมารยาทที่ดีในการอ่าน

                ฝึกปฏิบัติตนในการเขียน คัดลายมือ คำ ประโยค  คำคล้องจอง คำขวัญ เขียนคำและเรื่องจากภาพ เขียนตามคำบอก  และเขียนบันทึกประจำวันได้ถูกต้อง เขียนคำคล้องจองสั้นได้ โดยเน้นการเขียนเชิงสร้างสรรค์และใช้การเขียนเพื่อเพิ่มพูนความรู้

                ฝึกนิสัยรักการเขียนและมีมารยาทในการเขียนอย่างถูกต้อง

                เพื่อให้มีทักษะในการเขียน เขียนได้ถูกต้อง สวยงาม มีระเบียบ สื่อความได้รู้หลักเกณฑ์การเขียน  และเขียนเชิงสร้างสรรค์ได้ สามารถนำการเขียนไปใช้ประโยชน์ในชีวิตจริงได้  มีนิสัยที่ดีในการเขียนและรักการเขียน

                ฝึกการฟัง การดู  และการพูด การจัดใจความสำคัญสิ่งที่ฟังและดูการพูดแนะนำตัว การเล่าเรื่องจากประสบการณ์ การพูดแสดงความคิดเห็นปริศนาคำทาย การสนทนา การเล่าเรื่อง

                ฝึกสนทนา อภิปราย ตั้งคำถาม และตอบคำถาม และพูดแสดงความรู้ประสบการณ์และความรู้สึก พูดความประทับใจให้เหตุผล

                ฝึกมารยาทในการฟัง การดู และการพูดจนเป็นนิสัย

                เพื่อให้เข้าใจสิ่งที่ฟัง ดูและพูด  สามารถจับใจความสำคัญอย่างถูกต้อง แสดงความคิดเห็นจากเรื่องที่ฟัง  และพูดแนะนำตัว  พูดเล่าเรื่องได้ รวมทั้งการตั้งคำถาม การตอบคำถามจากสิ่งที่ได้ฟังและดู สนทนาตอบโต้และพูดถ่ายทอดความรู้ ประสบการณ์  ความรู้สึก  และเล่าเรื่องจากสิ่งที่ได้ฟังและดูได้ มีมารยาทในการฟัง การดู  และการพูดที่ดี

                ใช้หลักการทางภาษาพัฒนาคำศัพท์  การสะกดคำและแจกคำการอ่านคำ การเขียนคำ  การผันวรรณยุกต์  กลุ่มคำตามชนิดและหน้าที่ประโยค  การเรียนลำดับคำ การเรียงประโยคตามลำดับเหตุการณ์ คำสุภาพการพูดทักทาย ขอบคุณ  ขอโทษ  การสนทนา การแสดงความคิดเห็นการสนทนาด้วยภาษาไทยกลางหรือภาษาไทยมาตรฐานและภาษาถิ่นคำคล้องจอง และการแต่งคำคล้องจอง  ๒  พยางค์ ปริศนาคำทาย บทร้องเล่นตัวเลขไทย  การใช้ภาษาที่เหมาะสมกับกาลเทศะและบุคคล

                เพื่อให้สามารถนำหลักการทางภาษาไปใช้พัฒนาความรู้ ความคิดอย่างมีวิจารณญาณ ใช้ภาษาที่เหมาะสมกับกาลเทศะ บุคคล  สื่อความได้อย่างถูกต้องชัดเจน ในการดำรงชีวิตจริง  พร้อมทั้งใช้ภาษาพูดและภาษาเขียนได้อย่างถูกต้องและสร้างสรรค์

                ฝึกอ่านนิทาน เรื่องสั้น บทร้อยกรอง คำขวัญ และบทอาขยาน รู้คุณ ค่าของวรรณกรรม วรรณคดี หรือเรื่องที่อ่าน

                เพื่อให้ได้ความรู้  ความเข้าใจ ความบันเทิง  และความคิดจากสิ่งที่อ่านสามารถนำความรู้ข้อคิดที่ได้ไปใช้ในชีวิตจริงได้  จนเกิดความภาคภูมิใจในภาษาไทย

ผลการเรียนรู้ที่คาดหวัง

๑.อ่านสะกดคำได้ถูกต้องตามหลักการสะกดคำตามมาตราตัวสะกดและการผัน

วรรณยุกต์ อ่านจำคำได้แม่นยำและอ่านได้คล่อง อ่านได้เร็วตามหลักการอ่าน

๒.           อ่านเข้าใจความหมายของคำอ่าน และเข้าใจข้อความที่อ่านด้วยการวาดภาพ

แสดงความหมายของคำหรือข้อความ การนำคำแต่งประโยค

๓.            แสดงความเข้าใจใจความสำคัญและรายละเอียดของเรื่องที่อ่านด้วยการพูด

และการเขียน

๔.            อ่านข้อความแล้วบอกคำสำคัญของข้อความที่อ่าน

๕.พูดและเขียนแสดงความรู้ความคิดจากการอ่าน อ่านเรื่องแล้วคาดคะเน

เหตุการณ์ของเรื่อง

๖.ใช้กระบวนการอ่านพัฒนาการอ่าน อ่านเรื่องแล้วกำหนดแนวการปฏิบัติ

๗.           อ่านในใจบทร้อยแก้วหรือบทร้อยกรองได้เร็ว และพูดใจความสำคัญของ

เรื่อง หรือตอบคำถามหรือวาดภาพแสดงความเข้าใจ

๘.            อ่านออกเสียงบทร้อยแก้วหรือบทร้อยกรองได้เร็วและคล่องถูกต้องตาม

อักขรวิธีการแบ่งวรรคตอนและลักษระคำประพันธ์ด้วยเสียงดัง ชัดเจนทั้งการอ่านออกเสียงธรรมดาและการอ่านทำนองเสนาะ

๙.            ท่องจำบทร้อยกรองที่มีความไพเราะและมีข้อคิดที่ดีที่เป็นบทอาขยานและไม่

ใช้อาขยาน

๑๐.        เลือกอ่านหนังสือที่เป็นประโยชน์ทั้งความรู้และความบันเทิงจากห้องสมุด

หรือมุมหนังสือ  หรือแหล่งเรียนรู้อื่น ๆ

๑๑.        แสดงมารยาทการอ่านในห้องสมุดหรือการอ่านในห้องเรียนโดยอ่านอย่าง

สงบไม่รบกวนผู้อื่น ไม่ขีดเขียนลงในหนังสือที่ไม่ใช่ของตน  และไม่ทำให้ฉีกขาด  ส่งคืนหนังสือตรงตามกำหนด  มีนิสัยรักการอ่าน โดยใช้เวลาว่างในการอ่านและวาดภาพหรือจดบันทึกสิ่งที่อ่าน

๑๒.       เขียนคำถูกต้องตามความหมาย  โดยใช้หลักการสะกดคำ แจกลูกช่วย

การเขียนคำ

๑๓.        เขียนแสดงความคิด ความรู้สึก ความต้องการ เป็นประโยคและข้อความสั้น ๆ

๑๔.        ใช้กระบวนการเขียนโดยเตรียมการเขียน ยกร่างข้อเขียน ตรวจสอบแก้ไข

ข้อความที่เขียน

๑๕.        เขียนอย่างมีมารยาทการเขียนเพื่อการสื่อสารด้วยลายมือสวยงาม สะอาด

ตัวอักษรชัดเจน อ่านง่าย เขียนถูกต้อง ใช้ภาษาสุภาพ

๑๖.        แสดงนิสัยรักการเขียนด้วยการอ่าน การดู การฟัง และจดบันทึกความรู้อยู่

เสมอเป็นประโยคและข้อความสั้น ๆ เป็นสมุดความรู้ของตน

๑๗.       เขียนบันทึกความรู้ และประสบการณ์เป็นประโยคและข้อความสั้น ๆ แสดง

ทักษะการเขียน โดยใช้ถ้อยคำถูกต้อง ลายมืออ่านง่าย ชัดเจน

๑๘.        ฟังผู้พูดหรือดูสื่อต่าง ๆ  ที่เป็นเรื่องสั้น ๆ ความรู้และนิทาน และจับใจความ

สำคัญของเรื่องได้ด้วยการพูด เขียนและตอบคำถาม เล่าเรื่องจากเนื้อเรื่องถูกต้อง

๑๙.        ฟังผู้พูดหรือดูสื่อต่าง ๆ ที่เป็นความรู้ นิทาน บอกความหมายของถ้อยคำ

เข้าใจน้ำเสียงที่แสดงอารมณ์และกิริยาท่าทางของผู้พูด

๒๐.       แสดงมารยาทการฟังและการดูสื่อในห้องเรียนและนอกห้องเรียนด้วยความ

ตั้งใจไม่รบกวนผู้อื่นและฟังหรือดูอย่างสงบ

๒๑.         ฟังผู้พูดและดูสื่อต่าง ๆ  ที่เป็นความรู้ และนิทาน แล้วแสดงความคิดเห็นจากเรื่องที่ฟัง

และดูอย่างมีเหตุผล

๒๒.      ฟังและดูสื่อที่เป็นความรู้  และนิทาน  แล้วตั้งคำถามหรือตอบคำถามได้เป็นประโยคใช้

ภาษาถูกต้อง

๒๓.       สนทนากับผู้อื่น แสดงความคิดเห็นในชีวิตประจำวันได้อย่างสุภาพ ใช้ถ้อยคำและ

ภาษาถูกต้อง

๒๔.       เล่าเรื่องหรือถ่ายทอดประสบการณ์ ข่าว นิทาน อย่างสร้างสรรค์  และใช้ถ้อยคำ

เหมาะสมกับเรื่อง พูดชัดถ้อยชัดคำ ออกเสียงตามอักขรวิธี และพูดหลักการพูด

๒๕.       แสดงมารยาทการพูด โดยใช้ถ้อยคำและกิริยาท่าทางสุภาพ กล้าพูด พูดชัดเจนและตอบ

คำถามเสียงดังเหมาะกับสถานที่

๒๖.       สะกดคำตามมาตราตัวสะกด โดยนำเสียงและรูปของพยัญชนะ  สระ และวรรณยุกต์มา

ประสมคำตามมาตราตัวสะกดทั้งแม่ ก.กา  กง  กน  กม  เกย   เกอว  กก  กด และกบ เป็นคำที่ใช้ในชีวิตประจำวันอ่านและเขียนถูกต้อง

๒๗.      สะกดคำอักษรควบที่ใช้ในชีวิตประจำวันอ่านและเขียนถูกต้อง

๒๘.       ผันอักษรตามหลักการผันอักษรกลาง อักษรสูง อักษรต่ำ ออกเสียงถูกต้องต้องชัดเจน

ทั้งการอ่าน การพูด  และการเขียน

๒๙.       แสดงความหมายของคำ  กลุ่มคำและประโยค  โดยการนำคำและกลุ่มคำมาแต่ง

ประโยคตามความหมายเรียงลำดับคำในประโยคได้ถูกต้อง นำประโยคมาลำดับความคิด เรียงลำดับประโยคเป็นข้อความได้ชัดเจนทั้งการพูดและการเขียน

๓๐.        ใช้ภาษาที่สุภาพในการสนทนา แนะนำตนเองหรือเขียนประโยค สื่อสารง่าย ๆ ใน

ชีวิตประจำวัน

๓๑.        ใช้ภาษาที่สุภาพในการตอบคำถามหรือการตั้งคำถาม หรือการอภิปรายแลกเปลี่ยน

ความคิดเห็นเป็นกลุ่มหรือเขียนแสดงความคิดเห็น

๓๒.       คิดไตร่ตรองก่อนพูดและเขียน โดยการเขียนร่างข้อความก่อนพูดและเขียนจริง

๓๓.       แสดงการใช้ภาษาไทยที่เป็นภาษาไทยกลางหรือภาษาไทยมาตรฐานที่ใช้กันทั่ว

ประเทศและภาษาถิ่นที่ใช้กันเฉพาะถิ่นแต่ละถิ่นที่ถูกต้องทั้งการพูดและการเขียน

๓๔.       นำคำมาแต่งเป็นคำคล้องจองที่มีความหมายได้  และนำคำมาแต่งเป็นกลอน ๔ มีเสียง

สัมผัสคล้องจองตามรูปแบบการแต่ง

๓๕.        เล่นปริศนาคำทาย และบทร้องเล่นของเด็กในท้องถิ่น เช่น แมงมุม จ้ำจี้ ไอ้เข้ไอ้โขง 

โดยเขียนและวาดภาพปริศนาคำทายหรือบทร้องเล่นของเด็กทำเป็นสมุดภาพ

๓๖.        ใช้ทักษะการอ่าน การเขียน การพูด การฟัง  และการดู สื่อในการหาความรู้และ

พัฒนาการเรียนรู้  การทำงาน ด้วยการพูดอภิปรายหรือการเขียน หรือการอ่านร่วมกัน

๓๗.       ฟังวิทยุ ดูโทรทัศน์  วีดิทัศน์ คอมพิวเตอร์นำมาพูดเล่าเรื่องหรือเขียน

๓๘.       ใช้คำที่เป็นภาษาพูดและภาษาเขียนได้ถูกต้องกับบุคคลและสถานการณ์ในการพูดและ

เขียน

๓๙.       ใช้คำในกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น ในการอ่านและการเขียนได้คล่องเป็นพื้นฐานการ

เรียนวิชาต่าง ๆ  ได้กว้างขวาง

๔๐.        ใช้ตัวเลขไทยในการเขียนอยู่เสมอ  และอ่านตัวเลขไทยได้ถูกต้องแม่นยำ

๔๑.        พูดและเขียนแต่ความจริงโดยใช้ภาษาเหมาะแก่บุคคลและสถานการณ์

๔๒.       อ่านนิทาน เรื่องสั้นง่าย ๆ สารคดีสั้น ๆ บทความสั้น ๆ ที่แสดงความรู้ บทร้อยกรองที่

ไพเราะ  มีข้อคิดเพื่อให้ได้ความรู้และความบันเทิง  นำมาเล่าเรื่อง เขียน และแสดงความคิดเห็น

๔๓.       อ่านแล้วพูดหรือเขียนข้อคิดสั้น ๆ และแนวทางสั้น ๆ ในการปฏิบัติตนใน

ชีวิตประจำวันจากการอ่าน

สาระการเรียนรู้

                หลักการอ่านสะกดคำตามมาตราตัวสะกด แม่ ก  กา แม่กง กน กม เกย เกวอ กก  กด  และแม่กบ   การผันวรรณยุกต์ อักษรสูง อักษรกลาง และอักศรต่ำ ความหมายของคำและข้อความที่อ่าน  การอ่านในใจ หาใจความสำคัญและรายละเอียดของเรื่องที่อ่าน  การหาคำสำคัญของประโยคและข้อความ การใช้คำถามและตอบคำถามแสดงความเข้าใจการอ่าน การคาดคะเนเหตุการณ์ของเรื่องที่อ่าน การใช้กระบวนการอ่านพัฒนาการอ่าน นำความรู้จากการอ่านกำหนดแนวทางปฏิบัติ การอ่านในใจและการอ่านออกเสียงทั้งบทร้อยแก้วและบทร้อยกรอง การอ่านออกเสียงถูกต้องตามอักขรวิธีการแบ่งวรรคตอนและลักษณะคำประพันธ์ทั้งออกเสียงธรรมดา และทำนองเสนาะ  การเลือกอ่านหนังสือจากแหล่งเรียนรู้และห้องสมุด  มารยาทการอ่านและนิสัยรักการอ่าน การท่องจำบทร้อยกรองที่ไพเราะและมีข้อคิดทั้งบทอาขยานและไม่ใช้อาขยาน

                การเขียนคำตามความหมายและตัวสะกดการันต์ การเขียนประโยคและข้อความสั้น ๆ ที่เป็นความรู้ ประสบการณ์ ความคิด  ความรู้สึก  ความต้องการและจินตนาการ การใช้กระบวนการเขียนพัฒนางานเขียน มารยาทการเขียนนิสัยรักการเขียนและการจดบันทึกการใช้ทักษะการเขียน บันทึกความรู้และประสบการณ์

                การฟังและดูเรื่องที่เป็นความรู้และนิทานการจับใจความสำคัญของเรื่อง การตอบคำถามการเล่าเรื่องที่ฟังและดู การเข้าใจเนื้อเรื่อง ถ้อยคำ ความหมายของคำจากการฟัง การเข้าใจน้ำเสียงที่แสดงอารมณ์และกิริยาท่าทาง การแสดงทรรศนะและความรู้จากเรื่องที่เป็นความรู้และนิทานอย่างมีเหตุผล มารยาทการฟัง และการดูการตั้งคำถามและตอบคำถามจากการฟังและการดู การสนทนาแสดงความคิดเห็นในชีวิตประจำวัน การเล่าความรู้ ประสบการณ์ ข่าว นิทาน ตามหลักการพูดและการใช้ถ้อยคำเหมาะแก่เรื่อง มารยาทการพูด

                การอ่านและการเขียนตามมาตราตัวสะกด ผันอักษรและคำอักษรควบที่เป็นคำใช้ชีวิตประจำวัน ความหมายของคำ กลุ่มคำ  การเขียนประโยคและข้อความ การเรียงคำเป็นประโยค  การเรียงประโยคเป็นข้อความตามลำดับความคิด  การใช้ภาษาสุภาพในการพูดและการเขียนแนะนำตนเองและเขียนสื่อสารการพูดอภิปราย หรือเขียนแสดงความคิดเห็น การคิดไตร่ตรองก่อนพูดและเขียน  การใช้ภาษาไทยกลางหรือภาษาไทยมาตรฐานและภาษาถิ่น การพูดและเขียนคำคล้องจอง การเขียนกลอน ๔ ตามลักษณะคำประพันธ์ ปริศนาคำทายและบทร้องเล่นของเด็กในท้องถิ่น  การใช้ทักษะทางภาษา แสวงหาความรู้  การทำงาน การใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ ได้แก่ วิทยุ  โทรทัศน์ วีดิทัศน์ คอมพิวเตอร์  แสวงหาความรู้ การใช้ภาษาพูดและภาษาเขียนในการใช้ภาษาได้ถูกต้องกับสถานการณ์ การใช้คำศัพท์เฉพาะในกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่นพัฒนาการเขียนและการพูด  การใช้ตัวเลขไทย  การพูดและเขียนตามความเป็นจริงและใช้ภาษาสุภาพ

                การอ่านนิทาน  เรื่องสั้น สารคดี บทความ บทร้อยกรอง ประเภทกาพย์ยานี  ๑๑  และกลอนดอกสร้อย  การหาความรู้และความบันเทิงจากการอ่านและการหาข้อคิดเป็นแนวปฏิบัติในชีวิตประจำวัน