ด้านทัศนศิลป์ รวบรวมงานปั้นหรือสื่อผสมมาสร้างเป็นเรื่องราว ๓ มิติ โดยเน้นความเป็นเอกภาพ ความกลมกลืน และการสื่อเรื่องราวของงาน ออกแบบรูปภาพ สัญลักษณ์ หรือกราฟิกอื่นๆ ในการนำเสนอความคิดและข้อมูลประเมินงานทัศนศิลป์ และบรรยายถึงวิธีการปรับปรุงงานของตนเองและผู้อื่นตามเกณฑ์ที่กำหนด ระบุพร้อมเปรียบเทียบงานทัศนศิลป์ของภาคต่างๆในประเทศไทย เปรียบเทียบความแตกต่างกันของการสร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ของวัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมสากล ด้านดนตรี แสดงความคิดเห็นที่มีต่ออารมณ์ของบทเพลงที่มีความเร็ว ของจังหวะ และความดัง –เบา แตกต่างกันเปรียบเทียบอารมณ์ ความรู้สึก ในการฟังดนตรีแต่ละประเภท นำเสนอตัวอย่างเพลงที่ตนเองชื่นชอบ และอภิปรายลักษณะเด่นที่ทำให้งานปั้นนำชื่นชม ใช้เกณฑ์สำหรับประเมินคุณภาพงานดนตรีหรือเพลงที่ฟัง ใช้และบำรุงรักษาเครื่องดนตรีอย่างระมัดระวังและรับผิดชอบ อธิบายบทบาทความสัมพันธ์และอิทธิพลของดนตรีที่มีต่อสังคมไทย ระบุความหลากหลายขององค์ประกอบทางดนตรีในวัฒนธรรมที่ต่างกัน ด้านนาฏศิลป์ ใช้ทักษะการทำงานเป็นกลุ่มในกระบวนการผลิตการแสดง ใช้เกณฑ์ง่ายๆที่กำหนดให้ในการพิจารณาคุณภาพการแสดงที่ชมโดยเน้นเรื่องการใช้เสียง การแสดงท่า และการเคลื่อนไหว ระบุปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของนาฏศิลป์ นาฏศิลป์พื้นบ้าน ละครไทย และละครพื้นบ้าน บอกเล่าประเภทของละครไทยในแต่ละยุคสมัย มาตรฐานและตัวชี้วัด ศ1.1 ม.1/4,ม.1/5 ศ1.2 ม.1/1,ม.1/2,ม.1/3 ศ2.1 ม.1/4, ม.1/8,ม.1/9 ศ2.2 ม.1/1,ม.1/2 ศ3.1 ม.1/5 ศ3.2 ม.1/1,ม.1/2 รวม 13 ตัวชี้วัด