บอกวิธีการศึกษาสีคู่ตรงข้าม และอภิปรายเกี่ยวกับการใช้สีคู่ตรงข้ามในการถ่ายทอดความคิดและอารมณ์ หลักการจัดขนาด สัดส่วน ความสมดุลในการสร้างงานทัศนศิลป์ สร้างงานทัศนศิลป์จากรูปแบบ 2 มิติ เป็น 3 มิติ โดยใช้หลักการของแสงเงาและน้ำหนัก สร้างสรรค์งานปั้นโดยใช้หลักการเพิ่มและลด สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์โดยใช้หลักการของรูปและพื้นที่ว่าง โดยใช้สีคู่ตรงข้าม หลักการจัดขนาด สัดส่วน และความสมดุล สร้างงานทัศนศิลป์เป็นแผนภาพ แผนผัง และภาพประกอบเพื่อถ่ายทอดความคิดหรือเรื่องราวเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่างๆ บรรยายบทบาทของงานทัศนศิลป์ที่สะท้อนชีวิตและสังคม อภิปรายเกี่ยวกับอิทธิพลของความเชื่อ ความศรัทธาในศาสนาที่มีต่องานทัศนศิลป์ในท้องถิ่น อิทธิพลทางวัฒนธรรมในท้องถิ่นที่มีผลต่อการสร้างงานทัศนศิลป์ของบุคคลโดยใช้ทักษะกระบวนการทางทัศนศิลป์ในการสร้างและนำเสนอผลงานทัศนศิลป์ การเลือกใช้วัสดุ อุปกรณ์ที่เหมาะสม การวิเคราะห์ การวิพากษ์วิจารณ์คุณค่างานทัศนศิลป์
เพื่อให้เห็นคุณค่างานทัศนศิลป์ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทัศนศิลป์ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม                นำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มีจริยธรรม คุณธรรม และค่านิยมที่เหมาะสม
    ศึกษาและฝึกทักษะทางดนตรี-นาฏศิลป์ผ่านกระบวนการพูด การขับร้อง การบรรเลงดนตรี การเคลื่อนไหวท่าทาง บรรยายเพลงที่ฟังโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบทางดนตรีและศัพท์สังคีต จำแนกประเภทและบทบาทของเครื่องดนตรีไทย และเครื่องดนตรีที่มาจากวัฒนธรรมต่างๆ  อ่าน เขียนโน้ตดนตรีไทยและโน้ตดนตรีสากลทำนองง่ายๆ ใช้เครื่องดนตรีบรรเลงประกอบการร้องเพลงด้นสด ที่มีจังหวะและทำนองง่ายๆ บรรยายความรู้สึกที่มีต่อดนตรี แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับทำนอง จังหวะ การประสานเสียงและคุณภาพเสียงของเพลงที่ฟัง อธิบายเรื่องราวของดนตรีไทยในประวัติศาสตร์ จำแนกเครื่องดนตรีที่มาจากยุคสมัยที่ต่างกัน อภิปรายอิทธิพลของวัฒนธรรมต่อดนตรีในท้องถิ่น สร้างสรรค์การเคลื่อนไหวและการแสดงโดยเน้นการถ่ายทอดลีลาหรืออารมณ์ ออกแบบเครื่องแต่งกาย หรืออุปกรณ์ประกอบการแสดงอย่างง่ายๆ แสดงนาฏศิลป์ และละครง่ายๆ บรรยายความรู้สึกของตนเองที่มีต่องานนาฏศิลป์และการละครอย่างสร้างสรรค์ อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างนาฏศิลป์ เพื่อให้เห็นคุณค่างานดนตรีและนาฏศิลป์ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรี-นาฏศิลป์  ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม และการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 
      เพื่อให้เห็นคุณค่าและมีเจตคติที่ดีต่อการงานอาชีพและเทคโนโลยี มุ่งมั่นในการทำงาน ใฝ่เรียนรู้

อยู่อย่างพอเพียง